หยุดยาวสงกรานต์............

คนอื่นทำอะไรกันมั่ง  คนนี้คือคนขี้เกียจคนหนึ่ง ไม่ใช่ไม่อิน แต่ขี้เกียจมากกว่า555555

เมื่ออายุมากขึ้นนิดหน่อย ก็รู้สึกได้ว่าการพักผ่อนอยู่บ้านเฉยๆกับหมาแมวคือความสุข 

ชีวิตที่ไม่ต้องเจอคนอื่น ได้นั่งเบื่ออยู่เฉยๆหรือเขียนอะไรเรื่อยเปื่อยก็ดีเหมือนกัน

......ก่อนหน้านี้  ตอนเด็กๆเราก็มีความฝัน มีสิ่งที่อยากทำอยู่ตลอด คิดๆไปก็เหมือนมันมีเส้นทางชีวิตที่ปูเอาไว้ให้เราต้องทำตามเส้นตามแนวนี้นะ ตั้งแต่เด็กๆ เรียนอนุบาล เข้าโรงเรียนประถม เรียนมัธยม ถึงคราวต้องเลือกครั้งแรก ก็คือจะเรียนต่อม.ปลาย หรือสายอาชีพ พอเลือกแล้ว ก็ต้องเรียนต่อยันจบ พอเรียนจบก็ต้องหางานทำ ทำงานๆ พัฒนาตัวเองให้ได้เงินเดือน หวังให้ได้เลื่อนตำแหน่ง หวังที่จะหางานใหม่อัพเงินเดือนขึ้นไปเรื่อยๆ พอมาถึงจุดนึง เราก็รู้สึกว่างเปล่าหน่อยๆ ไม่รู้ว่าจะทำอะไรต่อดี เหมือนเส้นทางชีวิตที่เคยมีมามันถึงปลายเส้นแล้ว ต่อไปต้องทำอะไรต่อดีล่ะ เรียนก็จบแล้ว งานก็ทำแล้ว ทีนี้ทำไงดี เลยใช้ชีวิตทุกวันต่อไป ที่แอบน่าเบื่อนิดหน่อย ตื่นเช้าไปทำงาน เย็นกลับบ้าน ตื่นไปทำงาน กลับบ้าน วันหยุด แล้วก็ไปทำงานอีก แบบนี้วนไป ความฝันหรือสิ่งที่อยากทำตอนเด็กๆก็เริ่มจางหายไปแล้ว ไม่รู้ว่าตัวเองอยากทำอะไร อยากมีชีวิตแบบไหนในอนาคต แค่ปล่อยให้เวลาไหลไปเรื่อยๆ 

     แต่มีบางทีก็คิดนะว่าเห้ย เราใช้ชีวิตเอื่อยเฉื่อยเกินไปรึเปล่า ควรจะประสบความสำเร็จได้แล้ว ควรจะมั่นคงมีนั่นมีนี่ แต่แค่คิดมันง่ายสะที่ไหน  แล้วบางทีก็ยังรู้สึกผิดด้วย ที่ดูเหมือนเป็นคนไม่เอาถ่าน ยังไม่สามารถเป็นที่พึ่งให้แม่ ให้ครอบครัวได้เลย ทั้งๆที่เรียนจบทำงานมาขนาดนี้แล้ว ยังไม่เริ่มวางแผนความมั่นคงอะไรสักอย่าง

     อันนี้คือบ่นเรื่อยเปื่อยของแท้เลย55555555จะมีคนเป็นเหมือนกันมั่งมั้ยนะ

14/04/2568  รีวิวชีวิตเรื่อยเปื่อยครั้งที่1